کارآفرینی
کارآفرینی رویکردی دیرینه است که در هیأتی تازه و نو به دنیای جدید علم گام نهاده است و یکی از سازوکارهای توسعه قلمداد میشود. کارآفرینی در تعریف امروزی رویکردی همراه با خطرپذیری، نوآوری و خلاقیت است که نهایتاً به ایجاد پیشهای نو و ساختارهای جدید منجر میشود. کارآفرینان افرادی نوآور و خلاق، دارای آستانه تحمل بالا، پذیرنده عدم قطعیت، خطر پذیر و اثرگذارند. فرد کارآفرین دید متفاوتی نسبت به دیگران دارد و آنچه سایر افراد، عادی و یکسان میبینند او متفاوت و بهگونهای دیگر میبیند و هر آنچه برای مردم عادی مشکل و تهدید است برای او فرصت و موقعیت به حساب میآید.
این دیدگاه که کارآفرین یک پهلوان تنها است، همیشه درست نیست. اگر کارآفرینان نتواند با دیگران در قالب یک گروه منسجم یا تیم کار کنند مسلماً موفقیتی کسب نخواهند کرد. با توجه به بررسیهای مرتبط با کارآفرینی مشخص است که اتکای صرف به ویژگیهای فردی و خصوصیات شخصی کافی نیست و باید نگاهی چندبعدی نسبت به کارآفرینی داشت. فرهنگ جامعه و برساختههای اجتماعی یا بهطورکلی محیط و بستر اجتماعی – فرهنگی هم بر تحقق ظرفیتهای کارآفرینی اثرگذار خواهند بود. بهعبارتیدیگر میبایست رابطهی همافزا میان ویژگیهای فردی، فرهنگ و برساختههای اجتماعی به وجود آید تا کارآفرینی، تحقق گردد.
خصوصیات مشترکی که در اغلب کارآفرینان مشاهده میشود ناشی از سوابق خانوادگی، توانمندیهای ذاتی و چگونگی تعلیم و تربیت آنهاست. آنان هوش و مهارتهای تحلیلی بالایی دارند، قدرت مواجه با ریسک و تحمل شکست در آنها متمایز از دیگران است. اعتمادبهنفس بالا و استفاده از روشهای رسمی و غیررسمی برای آموختن تازهها هم از دیگر ویژگیهای برجسته کارآفرینان است. کارآفرینان با دید مثبت به پیرامون خود و رخدادهای جهان خارج نگاه میکنند و خوشبین و مثبت اندیش هستند. یک کارآفرین از آنچه برای اغلب مردم تهدید و مخاطره محسوب میشود، فرصتی ناب برای خودآزمایی و خلق موفقیت میسازد اما همانطور که در ابتدا هم بیان شد این ویژگیهای برای موفقیت در کارآفرینی کافی نیست و عوامل خارجی هم نقش پررنگی در تحقق این امر دارند.
فرهنگ حاکم بر جامعه عامل پرقدرتی است که میتواند کارآفرینی را دستخوش تغییر قرار دهد. در فرهنگهایی که کارکردن و ثروت اندوزی ارزش به حساب میآید در مقایسه با فرهنگهای قناعتپیشه، کارآفرینی و کارآفرینان امکان رشد بیشتری دارد. احساس تعهد به جمع و تقبیح فردگرایی عامل تضعیف روحیه کارآفرینی در جامعه است و در مقابل اولویت دادن به فرد و ارجمند دانستن رشد و ترقی فردی، تقویتکنندهی کارآفرینی به شمار میآید. در فرهنگهای سنتی که دارای روحیه محافظهکارانه بوده و بدعت را موجه نمیدانند کارآفرینی توسعه چندانی نمییابد و در مقابل آن فرهنگهای سنتشکن و نو جو، بستر مناسب فرهنگی برای کارآفرینی محسوب میشوند.
به اعتقاد متخصصان کارآفرینی علاوه بر فرد، خانواده، نظام آموزشی و فرهنگ حاکم بر جامعه، مسئولان کشور هم نقش بسیار مهمی در توسعه کارآفرینی در جامعه دارند و از همینرو نظام سیاسی – اقتصادی حاکم یکی از مؤلفههای برساختههای اجتماعی کارآفرینی محسوب میشود. سیاستهای دولت بهنوبهی خود منجر به شکلدهی محیطی نهادی میشوند که در آن تصمیمات کارآفرینانه اتخاذ میشوند.
سازوکارهای دولتی اهمیت زیادی در کشف و بهرهبرداری از فرصتهای کارآفرینی دارند، چراکه آنها روابط میان عاملین در سطح جامعه را تنظیم میکنند. تجربه کشورهای موفق درحالتوسعه مانند تایوان و کشورهای صنعی مانند ایتالیا نمایانگر نقش مهم سیاستهای اتخاذشده از طرف دولت جهت توسعه کارآفرینی است. در این کشورها سیاستهای دولتی کمک شایانی را به توسعه فعالیتهای کارآفرینی کرده است.
سه عنصر ویژگیهای فردی، فرهنگ جامعه و برساختهای اجتماعی عواملی هستند که بطور مستقیم و یا غیرمستقیم تأثیرات بسزایی در رشد و توسعه کارآفرینی دارند. در فایل PDF کامل این مقاله که حاصل پژوهشهای آقای دکتر سید مهدی الوانی است و در کنفرانس ملی کارآفرینی، خلاقیت و سازمانهای آینده منتشر شده است به بررسی این عوامل و ارتباطشان با یکدیگر پرداخته شده است که دانلود و مطالعه آن مفید خواهد بود.
شما می توانید فایل PDF کامل این مقاله را پس از ثبت نام یا ورود دریافت نمایید
[restrict]
دریافت PDF کامل این مقاله
[/restrict]
مطالب مرتبط: عوامل مؤثر بر فرایند کارآفرینی