میانگین زمان مطالعه: 3 دقیقه

کارآفرینی از واژه فرانسوی «متعهد شدن» یا «پذیرش مسئولیت» گرفته شده و دویست سال قبل، دانشمندان علم اقتصاد به ارزش و اهمیت آن اشاره کرده‌اند. آنها بر این باور بودند که فرآیندهای تولید، نیازمند نیروی کار  و البته تلاش ذهنی و فیزیکی آنها، سرمایه فیزیکی که ناظر بر وسایل و امکانات هستند، همچنین سرمایه انسانی یعنی دانش و مهارت و زمین یا همان منابع طبیعی هستند اما «تولید» باز هم به عامل نامرئی دیگری نیاز دارد که مهارت مدیریتی و ریسک‌پذیری برای کسب و کار نام گرفته است امروزه کارآفرینی را در تعریفی کوتاه، فرآیند تعقیب بدون محدودیت فرصت‌ها از طریق منابع در دسترس می‌دانند و بسیاری از نویسندگان حوزه کارآفرینی در دنیای تجارت، این فرآیند را در پنج گام می‌دانند.

فرآیندهای حوزه کارآفرینی

فرآیند اول از این حوزه، شناسایی فرصت‌ها است که در این مرحله فرصت‌هایی که ارزش آفرین هستند مورد شناسایی قرار می‌گیرند. مرحله دوم گسترش مفهوم است به این معنی که فرصت نمی‌تواند بدون تبدیل به مفهوم کسب و کار، منجر به کسب و کار ارزشمندی گردد.

در مرحله تعیین و اختصاص منابع، اگر یک کارآفرین اقدام به توسعه مفهوم کارآفرینی کند، گام بعدی تعیین منابع و کسب آن‌ها به میزان کافی است. این منابع عموماً شامل پول هستند، اما تنها به بُعد مالی منحصر نمی‌شود و یک کارآفرین موفق، نیازمند اطلاعات و منابع انسانی است.

پس از شناسایی فرصت و اختصاص منابع، مرحله راه‌اندازی و گسترش کسب و کار آغاز می‌گردد. سپس کارآفرین کسب و کار را به روشی که بازدهی را به حداکثر خواهد رساند، توسعه می‌دهد. در نهایت مرحله سودآوری قرار دارد، در این مرحله سرانجام کارآفرین در وضعیتی مطلوب قرار می‌گیرد که با افزایش حداکثری سود همراه است.

چیستی کارآفرینی اجتماعی

کارآفرینی اجتماعی مفهوم جدیدتری از کارآفرینی تجاری است و در چند سال گذشته به طرق مختلفی تعریف شده است. تنوع تعاریف به حدی است که تاکنون تعریف روشنی از آن وجود ندارد. به عبارتی، کارآفرینی اجتماعی آن گروه از نیازها و کمبودهای جامعه را پوشش می‌دهد که دولت‌ها و بخش خصوصی به آنها نپرداخته‌اند.

کارآفرینی اجتماعی برای مشکلات ضروری در اجتماع، راه‌حل‌های نوآورانه‌ای ارائه می‌کند و ایده‌ها، ظرفیت‌ها، منابع و طرح‌هایی را که برای تحولات اساسی اجتماعی ضروری است، بسیج می‌کند. کارآفرینی اجتماعی مفهوم جدیدتری از کارآفرینی تجاری است و در چند سال گذشته به طرق مختلفی تعریف شده است. تنوع تعاریف به حدی است که تاکنون تعریف واحد و روشنی از آن وجود ندارد.

کارآفرینی اجتماعی آن گروه از نیازها و کمبودهای جامعه را پوشش می‌دهد که دولت‌ها و بخش خصوصی به آنها نپرداخته‌اند. این شاخه از کارآفرینی برای مشکلات ضروری اجتماعی، ایده‌ها، ظرفیت‌ها، منابع، طرح‌ها و  راه‌حل‌های نوآورانه‌ای ارائه می‌کند. یک تعریف مفید از کارآفرینی اجتماعی، از این مفاهیم استفاده کرده و آنها را به گونه‌ای به هم مرتبط می‌کند که ما فرآیند کسب و کار کارآفرینانه تجاری را درک می‌کنیم. توجه به اینکه کارآفرینی اجتماعی با کارآفرینی مرتبط است، ریشه ای نیست. در واقع، یکی از رایج‌ترین ادعاها درباره کارآفرینان اجتماعی این است که آنها رویکرد مشابه کسب و کار را در خصوص نوآوری اجتماعی اتخاذ می‌کنند. در واقع کارآفرینی اجتماعی به زیبایی در فرآیند کارآفرینی سنتی تجاری ترسیم می‌شود.

کارآفرین اجتماعی فرصتی را برای ایجاد ارزش اجتماعی شناسایی می‌کند. این فرصت می‌تواند یک مشکل اجتماعی آشکار یا پنهان و یا یک نیاز ارضاء نشده اجتماعی باشد. دو دیدگاه در شناخت فرصت اجتماعی شایان توجه است. اول، کارآفرینان اجتماعی فرصت‌ها را در می‌یابند، در حالی که دیگران تنها تهدیدها و مصیبت‌ها را می‌بینند. دوم، یک نیاز اجتماعی پاسخ داده نشده ممکن است یک خواسته تحقق نیافته فعلی باشد.

برای اطلاع و آگاهی از بخش‌‌های مفهوم کسب و کار و نظریه‌های کارآفرینی اجتماعی و آگاهی از افسانه‌هایی در ارتباط با کارآفرینی و… دانلود فایل  pdf نوشته سوگل بیگدلی که همه موارد بیان شده را تحت‌ پوشش قرار داده است پیشنهاد می‌شود.

شما می توانید فایل PDF کامل این مقاله را پس از ثبت نام یا ورود دریافت نمایید