دولت الکترونیک و کارآفرینی
دنیای مجازی در تعریف به دنیایی که بیشترین توسعه و پیشرفت فناوری اطلاعات در فضای سه بعدی و در محیطی که دانش بر آن حاکم است اطلاق میگردد. آنچه که مسلم است این است که گسترش و توسعه عصر اطلاعات با فناوریهای پیشرفته موجود چهارمین موج تغییر را در آینده نزدیک در جهان به ارمغان خواهد آورد. تاریخ پیشرفتهای بشری در طول سه عصر کشاورزی، عصر صنعت و عصر اطلاعات به عنوان سه موج، تغییرات فاحشی را تجربه کرده است.
چهارمین موج تغییر یا عصر مجازی شرایط جدیدی را دامن خواهد زد که اغلب امورات زندگی بشر مجازی خواهد شد. این عصر به مثابه چتری است که هرکس را در هر شرایط زمانی و مکانی تحت پوشش قرار خواهد داد و محدودیتهای زمانی، مکانی و فضایی که انسان امروز با آن به نوعی دست به گریبان است را از میان برخواهد داشت. این عصر با امکانات فراوانی همراه است، به عنوان نمونه، اقتصاد مجازی، تجارت مجازی، بانکداری مجازی، آموزش مجازی، دولت مجازی، خدمات و تفریحات مجازی و…، بخشی کوچک از آنها هستند.
همسو با عصر مجازی که جامعهای اطلاعاتی را رقم میزند شاهد توسعه دانشگاههای مجازی، آموزش الکترونیکی، شهرهای الکترونیکی و…، هستیم که ضمن متنوع بودن در حال گسترش نیز هستند. این تغییر و تحولات با توسعه سریع علم و دانش که از طریق شبکههای اینترنت به سرعت در حال گسترش هستند، همراه است و زمینه رسیدن بشر از دنیای تک بعدی به دنیای سه بعدی عصر مجازی یا همان موج چهارم را بشارت میدهد. این موج در واقع شکل تکاملیافته عصر اطلاعات و فناوری صنعت IT است که در آیندهای نه چندان دور پرچمش را برمیافرازد و فضایی سه بعدی را در اختیار نسل انسان قرار خواهد داد. برخی از زیرمجموعههای صنعت IT عبارتند از: دولت الکترونیکی، تجارت الکترونیکی، بانکداری الکترونیکی، آموزش الکترونیکی، کسب و کار الکترونیکی، سلامت یا بهداشت الکترونیکی و… .
این صنعت چند سال قبل مورد توجه مسئولان ایرانی قرار گرفت و کم کم شرکتهای خصوصی نیز به موازات بخش دولتی فعالیتهایشان در حوزه IT آغاز کردند. اما حضور قدرتمند دولت در این صنعت با استقبال کارشناسان مستقل روبرو نشد، چرا که آنها معتقد بودند صنعت IT دولتی از بروز خلاقیتها جلوگیری میکند و از همین رو با دیگر تئوریهای جامعه سه گانه درگیر در فناوری اطلاعات مطرح شد. بر اساس این تئوریها جامعه اطلاعاتی از جامعه کاربران، جامعه تامین کننده و جامعه صنعتی تشکیل شده است.
در جامعه کاربران، تکنولوژی به تولید ارزش افزوده منتهی میشود؛ تئوریسینها بر این باورند که لازم است تا دولت با سرمایهگذاری در این بخش به کاربران آموزش دهد اما بخش جامعه تامین کننده که نقش پشتیبانی از تجهیزات را بر عهده دارد و همچنین جامعه صنعتی که به تولید سختافزارها و نرمافزارها میپردازد خواهان عدم دخالت دولت هستند. در ایران با عنایت به اینکه حجم گسترده مبادلات تجاری بر عهده دولت است، وجود بخش خصوصی منافع دولت را کم میکند بنابراین در برابر صنعت IT خصوصی مقاومتهایی بروز میکند. از این رو دولت با طرح توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و با عنایت به تبصره ۱۳ قانون بودجه سال ۱۳۸۱ مستقیماً به صنعت IT ورود کرد.
این طرح با دیدگاهی کلان نسبت به ICT، فرهنگسازی برای ICT، دولت الکترونیک و کسب و کار الکترونیک برنامههای خود را شروع کرد. اما قسمت اعظم نیروی طراحان در راه تحقق و تحکیم دولت الکترونیک صرف شد، چنانچه سازمان فنی و حرفهای کشور در طرحی با عنوان شناسایی پروژههای کاربردی، چگونگی توجه به دولت الکترونیک را لحاظ کرده است.
امروزه رویکرد به آموزش IT، به شکل فراگیر پیگیری میشود و طرح توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات موسوم به تکفا در اهداف خود آموزش همگانی شهروندان را برای شرکت کردن بیشتر آنها در جامعه اطلاعاتی پیش چشم قرار داده است. بر این اساس ضروری است همه از آموزش مفاهیم صنعت IT و کاربردهای آن بهرهمند شوند. با این حال نظام آموزش IT از فقدان تعریفی جامع ضربه خورده است.
برای اطلاع و آگاهی از اینکه با کاربست رویکرد به صنعت IT چه فوایدی تحصیل میشود که از جمله آنها اشتغالزایی است، همچنین مفهوم دولت الکترونیک و ارتباط آن با مقوله کارآفرینی، اهمیت، ضرورت و مزایای ایجاد دولت الکترونیک در امر کارآفرینی، نمادهای مورد استفاده در دولت الکترونیک و نوع ارتباط آن با کارآفرینی و…، دانلود فایل pdf کامل این مقاله نوشته حشمت خلیفه سلطانی که در کنفرانس ملی خلاقیت، کارآفرینی و سازمانهای آینده منتشر شده است توصیه میشود.
شما می توانید فایل PDF کامل این مقاله را پس از ثبت نام یا ورود دریافت نمایید
[restrict]
دریافت PDF کامل این مقاله
[/restrict]