نقش های پرورش منابع انسانی

منابع انسانی مهم‌ترین دارایی برای هر سازمانی محسوب می‌شود که حفظ و پرورش آن بسیار مهم است. نظریه‌پردازان حوزه مدیریت برای پرورش منابع انسانی نقش‌ هایی عمومی را درنظر گرفته‌اند که به دو دسته شغلی یا کارکردی و فرآیندی یا تفسیری تقسیم می‌شوند.

در شکل کارکردی، یک نقش را می‌توان به عنوان مجموعه‌ای از رفتارها، تفکرات، اندیشه‌ها و ارزش‌هایی که مختص یک شغل است و انتظار می‌رود که اشخاص در یک پست معین و تعریف‌شده بکار گیرند، قابل تعریف است. قالب تفسیری نقش‌ها هم ناظر بر این مورد است که افراد چگونه شخصیت خود را بروز دهند و چه ویژگی‌هایی داشته باشند.

طبقه‌بندی تفسیری از نقش‌های مدیر

مدیر با توجه به جایگاهی که در هر سازمان یا مؤسسه‌ای دارد، قطب همه تصمیمات قرار می‌گیرد. در موقعیت‌های متفاوت از جمله زمانی که شرکت یا سازمان با بحران یا  مواجه شده است در راس هرم قرار دارد و می‌تواند تصمیماتی برای بهبود شرایط اتخاذ کند. به این ترتیب در جایگاه‌ها و موقعیت‌های متفاوت هر مدیری نقش‌هایی مشخص و تعریف‌شده دارد.

مینتربرگ نقش‌های مدیریتی را به سه دسته بین فردی، اطلاعاتی و تصمیم‌گیری تقسیم کرده است.  نقش اول (بین فردی) ناظر بر سه نقش رهبر، رابط و رییس تشریفات است. نقش دوم (اطلاعاتی) نقش‌های سه‌گانه نظارت‌کننده، توزیع‌کننده و سخنگو را در برمی‌گ‌یرد. در نهایت نقش سوم (تصمیم‌گیری) به نقش‌های کارآفرین، مدیر بحران، تخصیص‌دهنده منابع و مذاکره‌کننده می‌پردازد.

نقش‌های کلیدی فعالان پرورش منابع انسانی

پرورش منابع انسانی اصطلاحی است که از آن تعابیر و تفاسیر زیادی به عمل آمده است. در تعریف به مجموعه‌ای سازمان‌یافته که در یک چارچوب معین زمانی کنترل می‌شوند و هدف آن خلق تغییرات رفتاری است گفته می‌شود و نخستین بار توسط انجمن آموزش و پرورش آمریکا بکارگرفته شد.

این انجمن در سال ۱۹۸۳ برای فعالان این عرصه پانزده نقش کلیدی تعریف و وضع کرد:

اینکه این افراد ارزیاب هستند به این معنی که می‌توانند شرایط و افراد را بسنجند و در ارتباط با هریک نظری اتخاذ کنند تا شرایط را سامان بخشند. آنها تسهیل‌گر گروه‌های خود هستند. یعنی باعث آسان شدن شرایط پیچیده و بغرنج می‌شوند. نقش دیگر آنان مشاوره دادن و پرورش کارکنان است.نگارش اصول آموزشی را برعهده دارند، معلم، مدیر و بازاریاب هستند و در مراحلی می‌توانند متخصص رسانه، تحلیل‌گر نیازها، مدیر برنامه، برنامه‌ریز، طراح راهبرد، تحلیل‌گر وظیفه، نظریه‌پرداز و عامل انتقال باشند.

در توضیح تحلیل‌گر نیازها باید گفت آنها قادرند نیازهای لازم را کنکاش کرده به تحلیل و توصیف هریک بپردازند و در بخش تحلیل‌گر وظیفه ضمن شناسایی وظیفه خود، دیگران را نیز با وظایفشان آشنا کنند. همچنین برنامه‌هایی را تدوین و گردآوری کرده و آنها را مدیریت کنند.

برای آشنایی با نقش‌های جدید فعالان عرصه پرورش منابع انسانی و چگونگی پرورش منابع انسانی و سوالاتی از این دست و یافتن پاسخی در خور برای هریک از سوالاتی که با مطالعه هرکدام از این نقش‌ها به ذهن می‌رسند دانلود فایل pdf پیشنهاد می‌گردد.

شما می توانید فایل PDF کامل این مقاله را پس از ثبت نام یا ورود دریافت نمایید