میانگین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در چارچوب تدوین استراتژی که در فصل اول بیان شد، در چهارمین و آخرین مرحله نوبت به تصمیمگیری برای انتخاب بهترین برنامهریزی استراتژیک میرسد. ابزار اصلی در این مرحله ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی است.
علاوه بر استراتژی هایی که با تعیین اولویت مشخص میشوند، یک روش تحلیلی دیگر هم وجود دارد که از آن برای مشخص کردن جذابیت نسبی استراتژی ها استفاده میشود. این روش را ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی مینامند. با استفاده از این روش میتوان به صورت عینی استراتژیهای گوناگونی را که در زمره بهترین استراتژیها هستند، مشخص کرد.
از کاربردهای ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی در دیدگاه نظری، تعیین نسبت جذابیت استراتژیهای مختلف است. یعنی تعیین میزانی که یک استراتژی میتواند از عوامل سرنوشت ساز داخلی و خارجی به نحوی موفقیتآمیز استفاده کند. به عبارتی دیگر با تعیین اثرات تجمعی هر یک از عوامل سرنوشت ساز داخلی و خارجی میتوان جذابیت نسبی هر یک از استراتژیها را تعیین کرد.
برای تهیه ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی از تجزیه و تحلیلهای حاصل از مقایسه عوامل داخلی و خارجی سازمان در چارچوب جامع تدوین استراتژی استفاده میشود تا بدان وسیله به شیوهای عینی استراتژیهای قابل اجرا مشخص شوند. برای ارائه یک ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی رعایت شش مرحله الزامی است که در ادامه به بیان آنها میپردازیم.
مرحله اول ثبت فرصتها، تهدیدها، نقاط قوت وضعف درستون سمت راست ماتریس برنامهریزی استراتژیک است. این اطلاعات را باید به صورت مستقیم از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی به دست آورد. در مرحله دوم به هر یک از عوامل داخلی و خارجی که در میزان موفقیت سازمان تأثیرگذار هستند ضریبی را اختصاص میدهیم و در ستون سمت چپ عوامل دخیل در مدیریت درج میکنیم.
در مرحله سوم استراتژیهایی را که سازمان باید به اجرا درآورد را مشخص میکنیم. در مرحله چهارم، جذابیت هر استراتژی را در مجموعه ای از استراتژیها با اختصاص نمراتی مشخص میکنیم. در مرحله پنجم جمع نمرات جذابیت را بدست میآوریم که حاصل این جمع نشاندهنده میزان جذابیت این استراتژی است. در مرحله ششم مجموع نمرههای جذابیت هریک از ستونهای ماتریس را حساب میکنیم. این نمرات نشان میدهند که در هر مجموعه کدام استراتژی از جذابیت بیشتری برخوردار است.
به دلیل تعدد استراتژیهای ممکن در سطوح سازمان یا کسبوکار، ماتریس برنامهریزی استراتژیک کمی اغلب در این سطوح به منظور انتخاب استراتژیهای جذابتر به کار میرود. در سطح وظیفه ای معمولاً با توجه به موقعیت واحد (مانند بازاریابی، تولید و عملیات، تحقیق و توسعه و غیره ) در ماتریس داخلی و خارجی و نوع استراتژی مربوط به آن موقعیت، استراتژیهای آن واحد وظیفهای به صورت قضاوتی و شهودی توسط استراتژیستها تعیین و پیشنهاد میشود.
البته چنانچه اهمیت واحد وظیفهای، حجم اطلاعات ماتریسهای مربوط به آن و نیز تعداد استراتژیهای ممکن آن زیاد باشد،میتوان از فرایند مشابه سطوح سازمان و کسبوکار به منظور برسی عوامل داخلی و خارجی و انتخاب استراتژی در آن سطح استفاده کرد.
با دریافت پاورپوینت این فصل، به مثالها و توضیحات بیشتری در رابطه با ماتریس برنامهریزی استراتژیک دسترسی خواهید یافت.
شما می توانید فایل PDF این مقاله را پس از ثبت نام یا ورود دریافت نمایید
[restrict]
دریافت PDF این مقاله
[/restrict]